Saturday, December 31, 2016
तेरी चाहत आज भी है
हमने कि थी वो मोहब्बत आज भी है
तेरी जुल्फो कि चाहत आज भी है
रात कत्ति है आज भी खयालो मै तेरे
दिवानो सी वो मेरे हालत आज भी है
किसी और कि तरफ तसर्बुर उठ्ती नही
बेइमा आँखो मै थोडी सी सराफत आज भी है
चाहाके एक बार चाहे फिर छोड देना तु
दिल तोड तुझे जाने कि इजाजत आज भी है
तेरी जुल्फो कि चाहत आज भी है
रात कत्ति है आज भी खयालो मै तेरे
दिवानो सी वो मेरे हालत आज भी है
किसी और कि तरफ तसर्बुर उठ्ती नही
बेइमा आँखो मै थोडी सी सराफत आज भी है
चाहाके एक बार चाहे फिर छोड देना तु
दिल तोड तुझे जाने कि इजाजत आज भी है
वो आज हमसे मिले अन्जानो कि तरह
हम युही राह टके बैठे थे दिवानो कि तरह
हर निगाहो मै और दुर चलेजाते हो तुम
हम से नजर चुराते है बेईमानो कि तरह
हम युही राह टके बैठे थे दिवानो कि तरह
हम युही राह टके बैठे थे दिवानो कि तरह
हर निगाहो मै और दुर चलेजाते हो तुम
हम से नजर चुराते है बेईमानो कि तरह
हम युही राह टके बैठे थे दिवानो कि तरह
Sunday, December 18, 2016
"कि धन देउ, कि जन देउ " ( Cycle Diaries-A Short Story )
आज चरा चुरंगीहरु
उठ्नु भन्दा पहिलै उठे, रातभरी सुतेको भए पो उठ्नु . मनमा यति धेरै पिर, चिन्ता
..... ! अनि कहाँ बाट लागोस त निन्द्रा !? साइकल लिए अनि हिडे मोर्निंग राइडमा,
चिसो मौसम र एकान्त सडक, आज एक्लो सडक देखेर मेरो साइकल पनि खुशीले कुहिरो लाइ
पन्छ्याउदै अगाडी तिब्र गतिले गुडिरहेक छ . आज भोलि काठमान्डौमा जाडो पनि अत्तिनै
बढेको छ . यसपाली लामै जाडो हुन्छ कि क्या हो ?
जाडो मौसममा ६ बजे
बिहान पनि अँध्यारो नै हुन्छ. यत्रो राजधानीको सडकमा एउटा पनि ल्याम्प पोस्टमा
बत्ति बल्दैन . तर मलाई र मेरो साइकल लाइ आज बत्ति चाहिएको छैन .
चिसो मौसममा साइकलको पाइडल चाल्दैछु तर पनि
जिउ तताउनै सकेको होइन . कान झर्ला जस्तो चिसी सक्यो, अब चाहि ता-तातो चिया पिउनु
नै पर्ला . चारै तिर हेर्छु सडकको छेउमा मान्छेहरु आगो बालेर तापी रहेछन तर चियाको
ठेला कहिँ देखिन्दैन | आज भोलि नेपाल सरकारलाई के मुड चलेछ खोइ? सडकमा यस्ता
ब्यापारीहरुलाई राख्नै दिएको छैन . सडक छेउमा यस्ता खुद्रा व्यापारीहरु देखेकी
लखेटी हाल्छन. तर यसको राम्रो पक्ष् चाहि सडकका पेटिहरु सफा देखेको छ .
अलि पर गए, त्यहा मान्छेहरुको जमात देखे |
चारै तिर बसेर आगो तापी रहेछन. मलाइ यस्तो दृश्यले बिरगंजको याद आउछ | यस्ता
दृश्य प्राय बिरगंजमा देखिन्छ' | जाडो याममा एका बिहानै देखि बिरगंजमा रिक्सा
वाला, टंगा वाला, ठेला वालाहरु चिया पसल अगाडी र चोक-चोकमा यस्तै गरि जम्मा भइ आगो
ताप्दै बस्छन ...
होइन ! मान्छेहरु
यत्ति चाडै उठेर के गर्छन ह: ? यस्तो जाडोमा पनि घरमा न बसी बाहिर सडकमा आगो
ताप्दै छन् . "हैट ! म पनि कस्तो , माग्ने र खातेहरुको पनि कहिँ घर हुन्छ
र?"
बल्ल एउटा चिया पसल
भेट्टाए, साइकलको थकाई र चियो मौसममा ता-तातो चियाको मज्जा नै अर्कै
हुन्छ. साइकल साइड लगाए | सडकको छेउमा... मन्दिर पछाडी चियाको ठेला राखेको रैछ .
मन्दिरले छेकेर यो चियाको ठेला बचेको होला महानगर पालिकाको नगर प्रहरीहरुको आँखाबाट
.चिया पिउन बसेका २ जना छन् , अरु ३ जना चिया पिउदैछन्|
"दाई एउटा चिया
खाम न " मैले लामो सांस फेर्दै भने |
उसले टाउको हल्लाउदै
सांकेतिक भाषामा "हुन्छ" भन्यो . म मन्दिरको खुड्किलोहरुमा राखेको चकटीमा
गएर बसे |
चिया बनाउंदै उसले
मलाई जिस्किंदै सोध्यो " दाई बिहानै बिहान साइकलमा मोर्निंग वाक ?"
हैट ! साइकलमा पनि
वाक हुन्छ?
"हो दाई साइकलमा
मोर्निंग वाक, अनि तपाई चाहि बिहानै बिहान मोर्निंग टि बनाउंदै ?" म हाँस्दै
भने. अनि त्याहाँ बसी चिया खाइ रहेककाहरु सबै हाँसे .एक प्रकारको मोर्निंग लाहफ्तर
नै सुरु भयो पुरा वातावरण नै | चिया ल्याइदियो, म बडो जिज्ञासु भएर सोधे:-"दाईको पसल त नगर प्रहरीको आँखाबाट बचेछ त ?.... सायद मन्दिरले छेकेर होला"
उ बडो फुर्ति लगाएर:- "मन्दिरले छेके पनि नछेके पनि कसको हिम्मत छ र मेरो पसल उठाउने?" बडो
कद्किन्दै बोल्यो|
"किन र तपाइको
मान्छे छ र नगर पालिकामा?"
नगर पालिकामा मात्र
होइन प्रधान मन्त्रि नै छ नि, आफ्नो मान्छे फेरी फुर्ति लगायो, नसुहाउदो,
प्रधानमन्त्री आफ्नो मान्छे हुनेको यस्तो ठेलामा चिया पसल हुन्छ र ?
"अहिलेको
प्रधान मन्त्रि प्रचण्ड ?, तपाइको आफ्नो मान्छे ? कसरि ?" छक्क पर्दै मैले
फेरी प्रश्न राखे | "हो तत्कालिन प्रधान मन्त्रि प्रचण्ड मेरो आफ्नो मान्छे,
जानयुद्ध ताका मैले वहाको ज्यान २ पटक बचाई सकेको छु ... !!!! त्या चिया पिउदै
बसेकाहरु सबै स्तम्ध भयो. एका बिहान सबैको मुहारमा कर्फ़िउ नै लाग्यो .
"ओह ! हो र ?
"
"आफ्नो मान्छे
भन्नले नातामामा होइन ." उ आफ्नो लागि बचेको चिया गिलासमा राख्दै पिउदै म
बसेको छेउमा बस्न आयो | " म वहाको सेनामा थिए." अलि सिरियस भएरै भने र एक
सिप चियाको चुस्की लिएर गिलासलाई दुवै हाथले च्यापेर भन्न थाले, हातहरु हेरे
औलाहरु हेरे दाँया हाथको बुढी औला बाट माथि तिर जाँदै गरेको आगोले पोलेर गलेको
छाला देखिन्छ . उसको जनयुद्ध बेलाको कुरा सत्य होला जस्तो पनि लाग्यो . के थाहा
बारुद ले पोलेको पनि हुन सक्छ वा यहि चिया पकाउँदा स्टोभ को मट्टीतेल लागेर पोलेको
पनि हुन सक्छ |
"म स्कुल जाने
बेलामा माउवादीले मेरो बुवालाई "कि धन देउ,कि जान देउ" भन्न आयो . धन त
हामिले कँहा बाटा दिनु किसानको छोरो, बुवाले जेन टेन गरेर मेरो भर्ना स्कुलमा गरिदिनु
भएको थियो . दिदि ठुली भै सकेको थिई . उस्को विवाहको चिन्ता बुवालाई बेग्लै थियो .
बुवाले धन दिन नसकेर माउवादिमा मलाई पठाए .सर्वहारा वर्गको मुक्तिको लागि भन्दै
ज्यानको बाजी राखेर लडे. कत्ति चोटी दोहोरो भिडन्तमा आज मेरो आन्तिम दिन भन
थान्थिए. ता-तातो गोलि आफ्नो कानको छेउ बाट जाँदा हंसले ठाउँ नै छोड्ला जस्तो
हुन्थियो . आफ्नो जीवनलाई तलवारको धारमा राखेर २ पटक प्रचण्डको ज्यान पनि बचाए .
लाडयो भयङ्कर युद्ध लाडीयो तर हरेक लडाईमा आज मेरो यो संसारमा अन्तिम दिन हो सम्झेरै
लडे| आज हामीले लडाई लडेर नेता, प्रधानमन्त्री बनाएका प्रचण्डले हामीलाई देशको अयोग्य
लडाकु ठहर गर्यो | हामीलाई मझधारमा ल्याएर अलपत्र छाडी दिएकोछ उसले.... कापी कलम समाएर
स्कुल जाने बेलामा बन्दुक बोकेर जंगल पस्न बाध्य बनायो| ध्वन्धकालमा धेरै पटक
ज्यानको बाजी राखेर लडाई लडे, अन्त : २०६३ साल मंसिर ५ गते बृहत शान्ति सम्झौता
भयो | माउवादीले संचालन गरिएको ससस्त्र जन-युद्ध अवचारिक रुपमा सकियो . २०६२-२०६३
सालको जान-आन्दोलनको नतिजा स्वरूप देशमा गणतन्त्र आयो . संबिधान सभाको निर्वाचन
आयो, संबिधान सभाबाट संबिधान जारि भयो तर त्यतिबेला ज्यानको बाजी राखेर लडाई
लडेका लडाकुहरु अहिले आफुलाई पार्टीले बिचलि बनाएको छ, जिउन अनेक निरन्तर संघर्ष
हार्नु परेको छ | शान्ति सम्झौताकै आधारमा सेना संयोजक भयो तर चार हजार आठ जना
लडाकुलाई अयोग्य भन्दै घर फर्कियो . त्यो चार हजार आठ सय लडाकु मध्येमा म पनि परे.
त्यो चार हजार आठ सय लडाकुहरु आज सम्म समाजमा पुर्नस्थापित हुन सकेको छैन ."
उसको आँखामा
आक्रोसको भाव देखे, चियाको चुस्की लिन एक छिन् मौन बसे, हामि सबै जना चुपचाप चिया
पिउंदै उसको बोलीको प्रतिक्षा गरि रहेका थियौ. उ मौन थियो, चुपचाप.. केहि सोच्दै
ओठमा चियाको गिलास टक अडेको अदै, चिया गिलास बाट स्वात तान्दै फेरी बोल्न सुरु गरे
उनि :- "युद्ध पछि न
समाजले स्वीकारे...न पार्टीले नै, यत्रो सपना देखाएर सिध्दान्तको कुरा गर्ने नेता, जो
मान्छेले उसको २ पटक ज्यान बचाए, आज आफु सत्तामा पुगे पछि उसैले मलाई अयोग्य
ठहराए. न त मैले आफ्नो दैनिकी जीवन नै सहज ढंगले अगी बढाउन सकेको छु . पहिले चाहि
हामि युद्ध लड्न योग्य भए | पुष्पकमल दाहाललाई नेता बनाउन योग्य भए, आफ्नो
नेतालाई मन्त्री र मन्त्रीलाई प्रधान मन्त्री बनाउन पनि योग्य भए, तर हामीलाई
संयुक्त राष्ट्र संधले अयोग्य प्रमाणित गरि दियो. हामीहरुले नेता बनाएको पुष्कमल
दाहाल २ पटक देशको प्रधानमन्त्री भै सके . बाबुराम भट्टराई पनि प्रधानमन्त्री भयो.
हामीहरु संगै एउतै मोर्चामा युद्ध लडेकाहरुको जीवन स्तर कहाँ बाट कहाँ पुगी सक्यो
तर म भने ..... ???? "
फेरी एकपटक मौन
बस्यो, चिया पियो , अब भने चिया चिसी सकेछ क्या रे , चिया स्वात पारि सकायो .मेरो
त पहिलै सकी सकेको थियो. एउटा अर्को अधवैश मान्छे चिया पिउन आयो |
"दाई एक कप
चिया खाउ न है" भन्दै चकटीमा बस्यो | उ चिया बसाल्न तिर लाग्यो, स्टोभमा दम
दियो, स्टोभ को आगो चर्कियो . उसले चियाको भाडा बसाल्यो, चिया खाइ सकेको मान्छेहरु
पनि बिस्तारै १५-१५ रुपिया तिरेर जान थाल्यो. भाडामा दुध, चिनी, चिया पट्टि हालेर
फेरी आफ्नो आत्मकथा भन्न थाल्यो " देशमा बाल मजदुर, बाल अधिकारको कुरा चलाउने
ले नै मलाई बाल सेनाको रुपमा प्रयोग गरेको थियो...त्यो प्रचण्डेले | त्यति बेला
मेरो बाल अधिकार कता गएको थियो र?"
" दशौ हजार नागरिकको ज्यानको आहुती दिएको
आन्दोलनको उपलब्धि के ?"
"आफुले बनाएको
प्रधानमन्त्री र मन्त्री बनाउनुको उपलब्धि के ??? हजारौ घाइतेहरुको चित्कार सुन्नु
पर्छ कि पर्दैन उसले ? बेपत्ता नागरिकको आँखामा बगेको आँसु कसले पुछिदिने ? उसले
पुछ्नु पर्छ कि पर्दैन? त्यसै बस्ने हो ? कलिला हाथहरुमा बन्दुक बोकाएर, आज यसरी
जीवनको मझधारमा ल्याएर छोडिएका लडाकुहरुको ग्यारेन्टी कसले लिने? आमुल परिवर्तनको
कुरा गर्नेले न त आफ्नो कार्यकर्तालाई खुशी बनाउन सक्यो, न त नागरिकलाई नै .शान्ति
सम्झौताको १० वर्षमा ९ पटक सरकार परिवर्तन भयो. ३ वटा सरकार माउवादिको नेतृत्वमा
बन्यो तर देशको स्थिति उस्तै छ. जन युद्धमा ध्वस्त पारेको लाइ त बनाएको छैन, यो
भूकम्पले भत्काएको लाइ त कहिले बनाउने त्यसले?... पिडा उस्तै छ दाई !!!! "
म चुपचाप उसको कुरा
सुनिरहन्छु म संग पनि केहि छैन बोल्ने वाक्य, उसको प्रश्नको उत्तर त झनै कहाँ बाट हुनु .आफ्नो सिगरेट केसबाट मेरो
ब्रान्डको चुरोट निकाले, ओठमा च्यापे, जिप्पो बाले चुरोट सल्काए . धुवा फाल्दै
सिगरेट केस अगाडी बढाएर "दाई पनि खाने?" भनेर सोधे . उसले मेरो
ब्रान्डको सिगरेट उल्टै पल्टै हेर्दै " कुन चुरोट हो" भन्दै हेर्यो .
"शिखर सेलेक्ट नँया
आएको, खानु न सूर्या भन्दा सफ्ट छ."
"भो म यो खन्न
" भन्दै आफ्नो ठेला चिया पसलबाट सूर्या चुरोट सल्कायो.
"तर नागरिकले,
जनताले व्यवस्था होइन अवस्था परिवर्तन चाहेको थियो . जुन झन् दर्दनाक बनेर गयो
." आफ्नो बोलि संगै चुरोटको धुवा बाहिर निकाल्दै भन्दै थियो .
"देशमा यति
सत्ता परिवर्तन भयो खै त ?? ! अवस्था परिवर्तन भएको? अहिले नगरे कहिले गर्ने र कसरी
गर्ने ?" यति भन्दै फेरी एक
पटक मौन बस्यो... हाम्रो योद्धा चिया दाई. चुरोट यस्तरी तान्दै थियो मानौ
प्रचण्डको रगर तान्दै हो. उसको रिसको भाव सिगरेटको आगोमा प्रस्टै देखिंदै थियो. सिगरेटको
आगो झन्-झन् तेजिलो हुँदै गयो . मानौ, अब सिगरेटवाट ज्वालामुखी बिस्फोट हुन्छ.
हो अहिले नगरे कहिले
गर्ने?, कसरि गर्ने ? कसले गर्ने ?, यस्ता थुप्रै अनगिन्ती प्रश्नहरु छन्. यसको
जवाफ म संग त छैन छदै-छैन . शायद अहिलेको प्रधानमन्त्री प्रचण्ड ज्यु संग पनि छैन
. उसैले जन्माएको पुर्व लडाकु अहिलेको चिया साहु जसले उसको ज्यान २ पटक बचाएको
दाबी गर्छ, उसैले सोधेको प्रश्न हो यो . म नाथे एउटा साधारण ग्राफिक डिजाइनर संग उत्तर
कहाँ बाट हुनु तर माउवादी गैर जिम्मेवारी भएको, उसैको पुर्व लडाकु कै भनाई छ , हुन
पनि हो , माउवादी हिंसाले देशलाई क्षेती बाहेक के नै दियो र ? हो परिवर्तन त भएको
छ . पहिले प्रचण्ड लाई सुत्ने ओछ्यान समेत थिएन होला तर आज उ ४ लाखको खाटमा सुत्छ .पहिले
होन्डा एक्स एल १२५ सी सीको मोटर साइकल चलाउदै बिरगंज घुम्ने मान्छे, अहिले फोनेएक्स
साइकल चलौन्दै काठमाडौँ घुम्छ . आमुल परिवर्तन देशमा होइन, जनतामा पक्कै आएको छ .
देश त त्यस्तै छ लथालिंग |
Nov 30,2016
-William Newrose / Cycle Diaries
Saturday, July 30, 2016
Solo Ride for MOKSH (Bajra Barahi)
Bajra Barahi
This
is the temple of the boar headed Goddess on a human body who is commonly known
as Barahi. Bajra stands for a mythical sword of lightning and thunder. She is
also considered to be a Matrika, a name given a group of seven or sometimes
eight Mother Goddesses. She is regarded as the personification of feminine
powers of all male and female Gods of Hinduism. She is worshipped by Buddhists
as well, and the name Bajra Barahi in its entirety is used mostly by Buddhists.
Like so many ancient temples, most of their historical data are better recorded in family genealogies of a priest or influential families of the day. Many of such inscriptions are lost in time, mainly due to negligence and sometimes loot or vandalism. No such inscription exists today that recorded detailed information on the temple. From genealogical accounts, it can be confirmed that the temple construction was initiated in the year 786 Nepal Sambat (1666 A.D.). The day was a Monday in the month of Chaitra.
It is mentioned that King Shree Niwas Malla from Patan built the temple. The location of the temple had a small pond from where Goddess Bajra Barahi first appeared and over time the pond dried up, as per folk tales.
Like so many ancient temples, most of their historical data are better recorded in family genealogies of a priest or influential families of the day. Many of such inscriptions are lost in time, mainly due to negligence and sometimes loot or vandalism. No such inscription exists today that recorded detailed information on the temple. From genealogical accounts, it can be confirmed that the temple construction was initiated in the year 786 Nepal Sambat (1666 A.D.). The day was a Monday in the month of Chaitra.
It is mentioned that King Shree Niwas Malla from Patan built the temple. The location of the temple had a small pond from where Goddess Bajra Barahi first appeared and over time the pond dried up, as per folk tales.
Chapagaon & Bajra Barahi Temple
Historical records tell that a town was established in the year 500 Nepal Sambat (1380 A.D.). A damaged stone inscription and another one from a small temple of Lord Krishna confirm the fact. A newborn prince from Bhaktapur officially inherited the town that was a growing trading post in North-South trading route connecting India with Tibet, a small portion of the infamous Silk Route. The young prince was born in an extremely inauspicious occasion and hence was deemed to exile, as commonly happened to many such newly born. Late Crown Prince Dipendra who apparently assassinated his whole family including the King and Queen, was said to have been born in a similar inauspicious occasion. Such practices were fairly common in many conservative parts of Nepal even three decades ago. Usually, such child were given to travelling sages even before fathers get to see their infant’s face.
Since King Raj Dev Malla was
forbidden to ever see his again; he officially handed over the town to the son
and dispatched a whole set of aristocrats, priests, courtiers, workers, smiths,
potters, and soldiers along rest of the entourage to help his son rule the
town. A stone inscription confirms that the two was officially re-established
as a state in 711 Nepal Sambat (1591 A.D.)
In ancient days when religious beliefs every aspects of people and ruler's lives, lack of a protector deity was felt. As Local folklores claimed that Goddess Bajra Barahi had appeared from a location, just east of town, a temple would eventually be commissioned there.
Wonders
Of Bajra Barahi
Bajra Barahi, a temple
without pinnacle is popular for its amazing and spiritual specialties It is said that the temple which is situated
at Bajra Barahi, Chapagaun, Lalitpur of Nepal, is one of the significant arts
of seventeenth century. The temple is dedicated to the tantric manifestation of
Goddess Kali of Hinduism.
This temple is
located within the forest which is full of divine wonders. Mr. Badri Shakya,
a local of Chapagaun says in the return of the question of
my '' The leafs surrounding the temples are
very mysterious from ancient time. If the leafs are taken out of the
temple's premises, they fly back to the spot again. No one nearby the village
dares to take the leafs at their home. If someone does, will suffer from
unknown illness.
Mysterious Bajra Barahi Forest |
Hindus believe that
they shouldn't say whether they are planning to go any of the popular temples
of Hindus like Manakaman, Pashupatinath, etc. Same saying is applied with Bajra
Barahi also. Mr. Gyanendra Maharjan, a student says, '' You should not
say that you will come here. If you say you must come. Else you have to face
troubles. Similarly you shouldn't say that you don't believe it specially when
you are standing in front of the temple.''
The temple area is rich in flora and faunas. There are 48 varieties of birds including spiny babbler which is found only in Nepal. Mr. Ramesh Tuladhar, a teacher of Children Garden Academy says, '' This forest is the home for several rare animals like tiger, leopard, bears, etc. It is believed that those animals don't attack people in the forest. There are also some rare trees which are useful to manufacture medicines.''
The temple area is rich in flora and faunas. There are 48 varieties of birds including spiny babbler which is found only in Nepal. Mr. Ramesh Tuladhar, a teacher of Children Garden Academy says, '' This forest is the home for several rare animals like tiger, leopard, bears, etc. It is believed that those animals don't attack people in the forest. There are also some rare trees which are useful to manufacture medicines.''
Bajra Barahi is quite right spot for picnic with spiritual, physical and
social point of views. So one can find many groups enjoying here.
After all we
openly believe that this temple is one of the mysterious temples of the world.
Solo Ride For Moksh Details |
July 30, 2016
Saturday
Solo Ride For Moksh
Cycle Diaries
#Lyf_Chha_Awesome
Tuesday, May 10, 2016
Unknown call मा मेरो एक्स ???
१०-११ दिन देखि लगातार ज्वरोले मेरो तन आलसतालस भएको थियो | विगत केहि २-३ दिन बाहेक आफिस जान पनि सकेको थिएन |
बिहानपखको समय | आधा निदाएको थिए, आखा विउझै थिए | गाडीहरु कुदेको आवाज र सडकमा हिड्ने मानिसहरु को कल्याङ्ग्बल्याङ्ग कानमा फिज झैँ गुजुङ्ग गुन्जुङ्ग गरिरहेको थियो | पुर्वपट्टिको खुला झ्याल बाट पानीले चिस्याएको वायु सरर छिरीरहेको थियो, शरीर पुरै चिस्याउन्दै | त्यसको रोकथामका लागि म ब्ल्याङ्गकेट ओधिरहेको थिए | निरन्तर ज्वरोको प्रभावले मेरो शरीर कमजोर भएर होला शायद, वायुमण्डल हिउदझै आभास भै रहेको थियो |
अचानक मोबाइलमा बजेको रिङ्गटोनले आधाउधि निन्द्रा पनि निर्ममता साथ् खोस्ने दुष्प्रयास गर्यो |
तैपनि एकचौथाई निन्द्रामै थिए | यसो भंनु, आफुलाई जबर्जस्ति निदाएको बनाउने प्रयास गरिरहेको थिए |
मोबाइलमा हेरे-सेभ नगरेको नम्बर !
रिसिभ गरे !
के थाहा अफिस बाट कसैले काम परेर फोन गरेको पनि हुन सक्छ | फेरी उनीहरुलाई मलाइ कस्तो बिरामी लागेको छ , सन्चो बिसन्चो के थाहा ? अफिस मा पाइला नहालेको पनि त्यत्रो दिन भै सकेको छ | अन्त : मेरो अवस्थाको अवगत हुने कुरै पनि भएन, फेरी फोन रिसिभ नगर्ने लाइ अनप्रोफेस्नल भनिन्छ |
नारिस्वर प्रवाहित भयो " हलो "
"हेलो, को बोल्नु भा' को ? "
"गेस गर्नुस, को होला ?"
" अंह , ठम्याउनै सकिन |"
" के म तपाइलाइ चिन्छु र ?" निन्द्राकै आवाजमा मैले यसो भने |
आफ्नो एक्स हरु याद गर्नुस त ,' इत्तरिएको आवाज आयो उताबाट |
"एक्सहरु" यो शब्दले मलाई सोच्न बाध्य बनायो | एक्स -गर्लफ्रेन्ड, एक्स- सिस्टर, एक्स -टिचर, एक्स -फ्रेन्ड, एक्स-बेस्टफ्रेन्ड, एक्स- बोस, एक्स-कलिक्स, एक्स हुम्म्म जो पनि हुन सक्छन तर यिनी को होलि ?"
"सरी ! मैले चिनिन"
"प्रयास गर्नुसन |"
" कुनै क्लु भए सजिलो हुन्थियो ; मा अर्धनिन्द्रामै बोलि रहेको थियो | दिमागमा त्यति धेरै प्रेसर नदिन भनेको थियो डाक्टरले त्यसैले " को हो " भनी सोच्न मन लागेन |
" भए त सजिलै हुन्थियो, तर मलाई त तपाइलाई अप्ठेरोमा पार्न मन लागि रहेछ |"
निहु खोज्ने कुरा गर्छे उताबाट, को हो कुन्नि !?
"त्यस्तो किन ? प्रश्न गरे !"
"हिसाब-किताब बराबर गर्न, उताबाट उत्तर आयो |
अब एक्कासी कुन जमानादेखिको दुश्मन बिस्कियो मेरो ? म निन्द्रा मै भए पनि फ्लासब्याकमा जान थाले| पुरानो महिला दुश्मन को-को छन्. भनि लेखाजोखा गर्न लागे | तर अंह | दुश्मन त परै जाओस मित्र पनि धेरै कमाउन सकेको इतिहास मसंग थिएन |
"लास्तो हिसाब किताब ?" निकै बेर सोचेर सोधे |
"सबै कुरा अहिल्यै किन भन्नु ?"
" कहिले भन्ने त ?"
त्यो पनि किन भन्नु ?"
" होइन कस्तो निहु खोज्ने मान्छे ; मलाई पनि झनक्क रिस उठ्यो , उसो भए फोन किन गरेको ?"
"त्यो त झन् भन्दै भन्दिन |"
अनि के चै भन्न फोन गरेको त् ?
यतिन्जेल मैले के-के भने ?"
"त्यो त आफैलाई थाहा होला नि ? !"
मलाई यो पो बरु अचम्म लागिरहेकोछ , मा यस आइमाईको बकवास यति समयसम्म आफ्नो निन्द्रा माया मार्दै किन सुनिरहेछु?
" फोन रखिदिउ? " झनक्क भएर भने ?"
" पछुताउनुहुन्छ"
" अहिले तपाइको बकवास सुनेर चै नापछुताई बसेको छु जस्तो लाग्छ ?"
" यो भन्दा बादी पछुताउनुहुन्छ "
" हामि यस भन्दा पहिले फोनमा बोलेका छौ ? " फेरी प्रश्न गरे तर मेरो प्रश्न पुरा नहुँदै उनले फोन राखी !
हरे ! एकाबिहानै को यो मेरो दिमाग चाट्ने ? भएको एक चैथाई निन्द्रा पनि दुइ सेकेन्डमै कुलेलम ठोक्यो | यस्तो लागिरहेको थियो , पचास जना मान्छेले मलाइ एकै साथ् चिमोतिरहेछन | कसैले गहिरो इनार भित्र हुलिदिए जस्तो | हत्तेरी ! को रैछ यो एक्स ?"
बिहानपखको समय | आधा निदाएको थिए, आखा विउझै थिए | गाडीहरु कुदेको आवाज र सडकमा हिड्ने मानिसहरु को कल्याङ्ग्बल्याङ्ग कानमा फिज झैँ गुजुङ्ग गुन्जुङ्ग गरिरहेको थियो | पुर्वपट्टिको खुला झ्याल बाट पानीले चिस्याएको वायु सरर छिरीरहेको थियो, शरीर पुरै चिस्याउन्दै | त्यसको रोकथामका लागि म ब्ल्याङ्गकेट ओधिरहेको थिए | निरन्तर ज्वरोको प्रभावले मेरो शरीर कमजोर भएर होला शायद, वायुमण्डल हिउदझै आभास भै रहेको थियो |
अचानक मोबाइलमा बजेको रिङ्गटोनले आधाउधि निन्द्रा पनि निर्ममता साथ् खोस्ने दुष्प्रयास गर्यो |
तैपनि एकचौथाई निन्द्रामै थिए | यसो भंनु, आफुलाई जबर्जस्ति निदाएको बनाउने प्रयास गरिरहेको थिए |
मोबाइलमा हेरे-सेभ नगरेको नम्बर !
रिसिभ गरे !
के थाहा अफिस बाट कसैले काम परेर फोन गरेको पनि हुन सक्छ | फेरी उनीहरुलाई मलाइ कस्तो बिरामी लागेको छ , सन्चो बिसन्चो के थाहा ? अफिस मा पाइला नहालेको पनि त्यत्रो दिन भै सकेको छ | अन्त : मेरो अवस्थाको अवगत हुने कुरै पनि भएन, फेरी फोन रिसिभ नगर्ने लाइ अनप्रोफेस्नल भनिन्छ |
नारिस्वर प्रवाहित भयो " हलो "
"हेलो, को बोल्नु भा' को ? "
"गेस गर्नुस, को होला ?"
" अंह , ठम्याउनै सकिन |"
" के म तपाइलाइ चिन्छु र ?" निन्द्राकै आवाजमा मैले यसो भने |
आफ्नो एक्स हरु याद गर्नुस त ,' इत्तरिएको आवाज आयो उताबाट |
"एक्सहरु" यो शब्दले मलाई सोच्न बाध्य बनायो | एक्स -गर्लफ्रेन्ड, एक्स- सिस्टर, एक्स -टिचर, एक्स -फ्रेन्ड, एक्स-बेस्टफ्रेन्ड, एक्स- बोस, एक्स-कलिक्स, एक्स हुम्म्म जो पनि हुन सक्छन तर यिनी को होलि ?"
"सरी ! मैले चिनिन"
"प्रयास गर्नुसन |"
" कुनै क्लु भए सजिलो हुन्थियो ; मा अर्धनिन्द्रामै बोलि रहेको थियो | दिमागमा त्यति धेरै प्रेसर नदिन भनेको थियो डाक्टरले त्यसैले " को हो " भनी सोच्न मन लागेन |
" भए त सजिलै हुन्थियो, तर मलाई त तपाइलाई अप्ठेरोमा पार्न मन लागि रहेछ |"
निहु खोज्ने कुरा गर्छे उताबाट, को हो कुन्नि !?
"त्यस्तो किन ? प्रश्न गरे !"
"हिसाब-किताब बराबर गर्न, उताबाट उत्तर आयो |
अब एक्कासी कुन जमानादेखिको दुश्मन बिस्कियो मेरो ? म निन्द्रा मै भए पनि फ्लासब्याकमा जान थाले| पुरानो महिला दुश्मन को-को छन्. भनि लेखाजोखा गर्न लागे | तर अंह | दुश्मन त परै जाओस मित्र पनि धेरै कमाउन सकेको इतिहास मसंग थिएन |
"लास्तो हिसाब किताब ?" निकै बेर सोचेर सोधे |
"सबै कुरा अहिल्यै किन भन्नु ?"
" कहिले भन्ने त ?"
त्यो पनि किन भन्नु ?"
" होइन कस्तो निहु खोज्ने मान्छे ; मलाई पनि झनक्क रिस उठ्यो , उसो भए फोन किन गरेको ?"
"त्यो त झन् भन्दै भन्दिन |"
अनि के चै भन्न फोन गरेको त् ?
यतिन्जेल मैले के-के भने ?"
"त्यो त आफैलाई थाहा होला नि ? !"
मलाई यो पो बरु अचम्म लागिरहेकोछ , मा यस आइमाईको बकवास यति समयसम्म आफ्नो निन्द्रा माया मार्दै किन सुनिरहेछु?
" फोन रखिदिउ? " झनक्क भएर भने ?"
" पछुताउनुहुन्छ"
" अहिले तपाइको बकवास सुनेर चै नापछुताई बसेको छु जस्तो लाग्छ ?"
" यो भन्दा बादी पछुताउनुहुन्छ "
" हामि यस भन्दा पहिले फोनमा बोलेका छौ ? " फेरी प्रश्न गरे तर मेरो प्रश्न पुरा नहुँदै उनले फोन राखी !
हरे ! एकाबिहानै को यो मेरो दिमाग चाट्ने ? भएको एक चैथाई निन्द्रा पनि दुइ सेकेन्डमै कुलेलम ठोक्यो | यस्तो लागिरहेको थियो , पचास जना मान्छेले मलाइ एकै साथ् चिमोतिरहेछन | कसैले गहिरो इनार भित्र हुलिदिए जस्तो | हत्तेरी ! को रैछ यो एक्स ?"
क्रमस....
#Lyf_Chha_Awesome
#William. Newrose
Friday, February 12, 2016
Triangle Love Story | Valentine Day Especial
Please just accept it, that he doesn’t love you.
Someone who attempted suicide, Might do it again.
Take a good care of her.
I want to know why you keep thinking that he’ll be
back.
No matter how hard I try to change your mind.
But your heart is something that is out of my reach.
How hard I love you, is never hard enough.
Your heart that I am waiting for,
Has no more free space
I just realize that all the things
I have done is useless.
When you don’t give me hope,
Sooner or later I’ll have to give up
How much does a love of a man worth?
I dedicated all my love but you never see it.
Can you please turn and see,
Can you please accept the truth
That there has never been anyone besides you but me.
How hard I love you, is never hard enough.
Your heart that I am waiting for, has no more free
space.
I just realize that all the things I have done is
useless.
When you don’t give me hope,
Sooner or later I’ll have to give up.
I dream that one day, you can forget him.
But the longer I wait, the weaker my heart gets,
My love can only returns in tears.
And I might leave you very soon.
Sooner or later I’ll have to give up.
I dream that one day, you can forget him.
Sooner or later I’ll have to give up
How hard I love you, is never hard enough.
How much does a love of a man worth?
(Based on true Story)
- W.Newrose
- W.Newrose
#Lyf_Chha_Awesome
Subscribe to:
Posts (Atom)